چند تکه از تو

پریشان افتاد

ته فنجانی که فالم را می گرفت…

می گفت آرام نیستی

و فردا هیچ نامه ای نخواهد آمد…

من مرده ام … به نسیم خاطره ای ، گاهی تکانی می خورم … همین








رهایم کنید

میخواهم خودم باشم ، خودِ خودم

خسته شدم بس که رقاصه شما بودم می خواهم عریان شوم

عریان عریان

از تمام وابستگی ها و اما و اگرها

می خواهم جامه خود را از تن بر کنم

سبک شوم مثل قاصدک رهایم کنید

می خواهم چرخ بزنم ، درآسمان صبح ، سوار بر نسیم

سبک چون قاصدک ، می خواهم عریان شوم از تو

از همه کابوس ها

رهایم کنید...









همه جا پر شده که

دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم

من می گویم حق دارند

چون دوست داشتن های ما بودار است

بوی سوء استفاده

بوی خیانت

بوی دروغ و بازی می دهد...

بازگشته ام

با کوله باری از شعر های ناگفته....

تنها اینجا

مکان امن عاشقانه های من است ....








ساده هستم

ساده می بینم

ساده می پندارم زندگی را

نمیدانستم جرم می دانند سادگی را

سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم

ساده می مانم…

ساده میمیرم…

اما…

ترک نمی گویم پاکی این سادگی را …












مهدی اخوان ثالث : هی فلانی! زندگی شاید همین باشد؟!!

یک فریب ساده و کوچک

آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را

جز برای او و جز با او نمی خواهی.

من گمانم زندگی باید همین باشد. ...

شب آرزوها مجددا آغاز شد و من تنها در حسرت یک ارزو مانده ام

آرزویی که سال هاست در پی اش سختی های فراوان کشیده ام

شب ها بی خوابی،روز ها بی قراری،هفته های تکراری،سوخته ام

خدایا در این شب پر از احساس و آرزو با گوشه چشمی به این دلم

و با تمام خوبی ها و بخشندگی ها و مهربانی هایت پرده دلم را بگشاء

آمین...!

آرزو،آرزوی با تو بودن،آرزوی لحظه ای بوئیدنت

آرزوی یک بوسه،آرزوی در آغوش گرفتنت

میگویند در این شب از خدایت چیز های کوچک نخواه

خواسته هایم به نظر پوچ و بی نهایت کوچکند

ولی این نهایت ارزوی دلم است

کاش در ارزوهای مقدس و زیبایت

ذره ای یاد ماهم باشی...!

عید ها یکی پس از دیگری سپری میشوند

شاید بیشترین نشانه اش گذشت عمرمان باشد

عمری که پر از فراز و نشیب ها بوده

هنوز هم در حسرت روزهای بچگی مانده ام

روز های شادی روزهای بدون غم

شب های آرام و بدون اشک

خواب های بدون درد سر

زندگی ساده و بدون غصه

کاش به زمانی برمیگشتم که تنها غمم شکستن نوک مدادم بود

خسته از روزهای تکراری

افسرده از بازی روزگار

دل زده از مردم دنیا

آزرده خاطر از همه

شکست های پی در پی

و .... و .... و .... و .... و

اینها همه تاوان است

تاوان یک نگاه

یک نگاه و لرزش دل

کاش فرصت برای امتحان کردن وجود داشت

....!

عید ها پشت سر هم می آیندو میروند

ومن در حسرت روزهای سپری شده

حسرت جدایی ها دوری ها سختی ها

حسرت سالی که بی تو بهار شد

حسرت یک سال از عمر دیگری که

بی تو سپری شد

هوای عید به سرم میزند غم جگرم را آتش میزند

آه ،این چه دردیست که قلبم را مجذوب خود کرده

قلبی که زمانی رویایش شادمانی عید بود

خنده ها و تصورات بچه گانه به دلم آروز شد

کاش درک ما از دنیا به همان دوران بچگی

ختم میشد

نمی دانم چرا اینگونه است؟

وقتی نگاه عاشق کسی به توست

می بینی اما

دلت بسته به مهر دیگری است

بی اعتنا می گذری

و عاشقانه به کسی می نگری

که دلش پیش تو نیست...

دیکتــــه روزگار

نبودنت را برایم دیـکتــــــه می کنــــد

و نـُمره من

بـاز می شود . . . صــفــــــــر !

هنــــــوز . . .

نـبودنـت را . . . یـاد نگرفتــــه ام

و عشق آن لحظه معنا پیدا میکند که

همدمت اجازه بوسیدن دهد

و تو با نهایت عشقی که در دل داری

بوسه بر پیشانی معشوقه ات بزنی !!!!

دلم حال و هوای تو روا پیدا کرده

حال و هوای بوییدن عطر دل انگیز وجودت

حال و هوای بوسه زدم بر سجده گاهت

تنها دلخوشی من همین تفکرات خیالی است

حیف که به حقیقت نمی پیوندد

آرزوی خوشبختی برایت میکنم....!

آن روزها که با تو بودن برایم آرزو بود

تمام شد !

امروز با تو بودن

یا نبودن فرقی ندارد...

سیگار باشد یک خیابان و برگهای زرد پاییزی...

من میروم تا دود کنم هستی ام را ....!!!

چگونه بگویم ؟

اصلا از چی بگم ؟

از این همه تنهایی ؟

یا از این مرحم تنهاییم که فقط سیگار شده ؟

ولی بدون این مرحم الان جای خالیه تورو واسم پر میکنه .

منو درک میکنه . . . . . !

همون کارایی که تو هیچوقت نکردی . . . !!!!

از خودم دور میشوم

تا به تو نزدیکتر باشم

این روزها . . .

" خیال "

تنها راه با تو بودن است !

بغض

دست هایی ست

که از بیم آغـــــوش شدن

توی جیبم محــــکم مشت کرده ام

وقتی عابری که عطر تو را به تن زده

تو نیستی !

این روزها

آب وهوای دلم آنقدر بارانی ست

که رخت های دلتنگیم را

فرصتی برای

خشک شدن نیست ...!

هوایت که به سرم می زند

دیگر در هیچ هوایی ،،،

نمی توانم نفس بکشم !

عجب نفس گیر است

هوایِ بی تو بودن ...!